Baguio, tama malamig sa Baguio. Madaming magagandang tanawin at puntahan. Isa sa mga kilalang lugar dito ang Session Road na kung saan ay madaming tindahan, kainan at iba pa. Ang Session Road din ang kadalasang dinadayo ng mga tao upang mamili ng pasalubong.

Isang araw nang kami ay nandoon, tulog ang iba naming kasama at tatlo lang kaming gising. Isa sa amin ay mataba at siya mismo ang unang nagyaya kumain sa labas. Kami ay lumabas ng aming tinitirhan ng 3:00 AM at naghintay ng dadaan na taxi.

Nang kami ay nakasakay na, nagisip kami kung saan kakain at ang una naming pinuntahan ay 7-eleven. Bumaba kami ng taxi at pumasok ng 7-eleven. Wala kaming nagustuhan na pagkain kaya't nagkayayaan kumain sa Chowking dahil ang gusto kainin ng mataba naming kasama ay kanin.

Umorder kame, pagkatapos ng ilang minuto ay sinerve samin ito. Pero, ang isa naming kasama na itago nalang natin sa pangalang Lucio, ay naghanap ng ketchup. Tinawag niya ang isang crew at sinabi, "meron po kayong sauce na ketchup?" Hindi naintindihan ng crew kaya pinaulit niya ito kay Lucio. Pag talikod ng crew, humirit si Lucio "Yung maanghang po."

Ilang minuto ang lumipas, biglang may dumaan na tao na kasing bilis lamang ng pagpikit ng mata at may nilapag sa aming lamesa. Pagtingin namin, ito pala ay isang "Bagoong." Kinginang Sauce na Ketchup na Maanghang yan! Bagoong ang kinalabasan. Di ko alam kung sino ang tanga sa dalawa, ang crew o si Lucio, kaya Kingina ninyong dalawa! ChowKinginang buhay Bagoong!

Kinagabiha'y nagtungo kami sa isang mall, SM Novaliches. Pumunta kame dun upang samahan ang isa naming kaibigan para bumili ng pouch para sa kanyang smartphone. Lima kaming nagpunta roon, dalawang mataba.

Pagdating sa mall, pumasok kame sa isang tindahan ng mga accessories para sa cellphone. Tatlo o apat na tindahan yata ang aming pinasok at walang nagustuhan ang aming kaibigan. Bumalik kame sa unang tindahan na aming pinuntahan at doon ay may nakita ang aming kaibigan. Dalawa ang nagustuhan niya kaya't tinanong nya ang isang babae na nagbabantay sa tindahan kung alin ang mas cute, sumagot si ate "Ikaw." Ewan ko sayo ate!

Nakabili na ng dapat bilhin ang aming kaibigan, nagkayayaan na kumain bago umuwi. Naghahanap kame ng makakainan at ang napili namin ay Jap OK!. Yan may imahe sa itaas, yang Kinginang Jap OK! na yan.

May mga piktyur ang kainan na iyon na kung saan makikita mo ang itsura ng kanilang pagkaen. Mukhang masarap kaya hindi na kame nagatubili pa na umorder. Makalipas ang ilang minutong pagkatagal na paghatid sa amin ng pagkaen, dalawang order palang ang dumating at ito ay ang shrimp tempura.

Makikita mo sa piktyur tatlong piraso ng hipon ang meron ngunit ang binigay samen ay DALAWANG piraso lang ng kinginang tempura. Hindi lang iyon, puro arina pa ang kinginang tempura ng Jap-OK!, panalo diba? san kapa.

Tinikman namin ang Miso Soup "daw" na sinerve din samen. Kinginang miso soup ng Jap-OK! lasang ipis. Ilang minuto na naman ang lumipas bago dumating ang natitirang order namen. Apat na order ang dumating kulang pa ng isa dahil lima kame. Ang malupit dito ay ang panglimang order ay hindi hinatid, bagkus ang isang kaibigan pa namin ang lumapit para kunin ito! Langhiya ka Jap-OK! kaya pala di mabilang sa daliri ang mga kumakaen sa inyo.

Kaya kung pagkaing nakakainis ang hanap ninyo, punta lang kayo sa Jap-Oh Kingina di ka OK! O'Kinginang mga pagkaen yan, O'Kinginang service yan! Hina-highblood niyo kame!

Kingina! Kaninang umaga sumakay ako ng MRT sa North Ave Station papuntang Cubao, at dahil sa tuwing umaga dinadagsa ng mga estudyante at mga mang-gagawa ang unang istasyon ng MRT, napilitann akong makipagsiksikan sa kanila.

Sa pakikipagsiksikan ko para makasakay ng tren, kaylangan kong maniko at mangsiko ng mga kapwa kong gusto din sumakay, sa kasamaang palad, dahil sa kahit papano ay mas matangkad ako ng kaunti sa isang ordinaryong pinoy, ang tinatamaan ng siko ko ay ang mga dibdib ng mga nakikipagsiksikan, habang sila naman ay sinisiko ng walang kalaban laban ang aking laptop na nakalagay sa aking backpack na nasa harapan ko. Kinginang Yan!

Nung ako ay nakasakay na sa loob ng tren, inakala ko na mas makakabuti kung hindi ako didikit sa pinto, upang maiwasan na masiko muli ng mga gustong sumakay ng tren ang laptop ko.

Sa bawat istasyon ng MRT, kahit na sobra ng puno ang tren, patuloy parin sa pagsiksik ang mga tao. Matapos ang ilang istasyon, ako ay nagpumilit na makalapit sa pinto upang makalabas na sa Araneta Center - Cubao Station, ngunit sa kasamaang palad, hindi ko ito kinaya, sapagkat ang aking laptop ay patuloy na nadudurog sa tuwing ako ay sumisiksik palapit sa pinto.

Nitong gabi lang noong kami ay nagpunta ng bayan ng Novaliches buhat-buhat ang sasakyan, kami ay napadpad sa Shell na nasa semento at aming napagtanungan kung si Vin DIESEL ba ay nasa kanila. Ngunit sa kasamaang palad ay wala siya doon. Ang ganda ng tindahan ng Shell, tanging ang mga Jeep lang pwedeng pumunta at magpagasolina sa kanila.

Hanep na yan, pero hindi pa diyan nagtatapos ang kwentong ito. Napadpad kami sa Oil City at hinanap ulit si Vin DIESEL ngunit subalit datapwat wala pa din siya pa doon. At dahil katabi niya lang ang Flying Voltes V, doon namin napagtanungan kung nasa kanila ba si Vin DIESEL. Tignan mo nga naman ang grasya! Nandoon siya!! Sa kasamaang palad, si Bio DIESEL daw ang nandoon at akala namen ay si Vin DIESEL na. Pero dahil may DIESEL pa din ang pangalan niya, umo-oo na lang kami sa kanya.

At kami ay natuwa at sumayaw sa tugtog ng KikoPop for short, KPop. At doon nagtatapos ang aking kwento.

KingIna Ka Vin DIESEL!!! Magpakita ka na!!

xD

Marami na ngayong nagsusulputang mga mall sa buong Pilipinas, di mo na mabilang sa mga daliri mo. Ang mga tao tuloy, panay ang gala at pasyal sa mall kahit wala namang pakay o bibilhin man lang. Yung iba naman, excited pang pumorma, sa mall lang naman pupunta.

Wala lang, gusto lang nilang maglakad-lakad. Pero maya-maya, ayan na sila at isa-isa ng nagrereklamo (ang sakit ng binti ko, ang sakit ng paa ko, pagod na ko, upo muna tayo) naglakad ba naman ng mahigit dalawang oras sa loob ng mall e. Kung sa EDSA kaya nila nilakad yun, gaano kalayo o saan sila aabot?

Kapag sila naman ay nasa kalsada, tinatamad maglakad, lalo na pag malayo ang lalakarin. Pero pag sa loob ng mall, sige lang ang pasyal, (tingin diyan, tingin doon) ika nga nila ay "window shopping". Hindi nila napapansin na ilang kilometro na ang layo ng nilakad nila.

Kaya sa mga nag-iinarte at mareklamong tao na panay ang punta sa mall, siguraduhin nyo munang may bibilhin at syempre dapat may pang-chibog para kung sakaling magutom kaka-lakad sa loob ng kinginang mall na yan.

Sa isang taong namumuhay ng praktikal, ang bawat singko sentimos ay napakahalaga, kung kayat hindi dapat ito nagagamit sa mga walang kabuluhang bagay.

Bilang isa sa mga iilang praktikal na taong gumagala sa mall ng walang pera, pinahahalagahan ko ng mabuti ang kahit magkanong dinudukot ko mula sa aking bulsa o wallet.

Isa sa aking paraan ng pagiging praktikal, ay ang mas pinipili ko na lang na hintaying dumating sa isang sikat na paupahang shop ang isang bagong pelikula kaysa sa panoorin ito sa sine.

Ako ay gumagala sa isang kilalang mall ng maisipan kong umupa ng pelikula sa nag-iisang shop na alam kong nagpapaupa ng mga ito , itago na lang natin ito sa pangalang “Video City.”

Sa mundo kung saan ang kulot ay salot, at kung saan ang mga kulot ay pangit sa mata ng karaniwang tao, mahirap tanggapin na ipanganak na kulot.

Ako ay ipinanganak na may magandang buhok, unat, malambot, at may makapal na hibla.
Noong bata pa ako, ako ay mayroong mahabang buhok, napakaganda nitong tignan, sa sobrang ganda nito nagmumuka na akong babae, ngunit dahil dito sa ‘pinas ang mga pampublikong paaralan ay mayroong mga patakarang nilikha ng mga makikitid ang pag-iisip na kailangan sundin.

Kingina! Yung mahaba at maganda kong buhok ay kinalbo ng walang kalaban-laban para sa Kinginang patakaran na yan!

Kami ng aking dalawang kaibigan ay nagtungo sa isang 'di kalayuan na Mall na kung saan mayroong di inaasahang bagsak presyo o kung tawagin ng karamihan ay "sale", up to 50% off sa mga piling produkto lamang. Agad kaming nagpunta sa biglaang pakay ng aming kaibigan na bumili ng short sleeves na polo sa Department Store, na kung saan nagkalat ang magagandang Sales Lady(nomnom). Bagamat wala siyang natipuhan, nagdesisyon siyang bumili nalang ng pantalon.

Sa aming paghahanap ng pantalon, may nakita siyang magandang shorts (sa may tabi ng mga pantalon) na katulad ng kaniyang shorts. Inusisa niya itong mabuti at may napansin siyang isang maliit na bulsa na may lock. Sa pag-aakalang ito nga ay isang bulsa, agad niya itong pwersang binuksan, ito pala ay isa lamang props o palamuti. Sa kaniyang maling pagkakamali, ito ay nawasak mula sa pagkaka-tahi. Mabuti na lamang at walang nakapansin sakaniyang staff (ako lang ang nakakita). Sa mga lalaking Staff ng Department Store na tamad magbantay ng customers, KinginaMo, KinginaKa, Kingina Ninyong lahat.

Bakit ka naririto? Kung sa bagay hindi naman kita mapipigilan kung gusto mo magbasa. May mga taong mahilig at mayroon naman ayaw magbasa. Ayon sa aking pagkakaalam kung hindi ako nagkakamali, mas madami ang nagbabasa sa birtwal na mundo(internetz) kaysa ang basahin ang libro at isa ka na dun.

Tuloy ka pa din sa pagbasa ngunit may bagay ka na hindi mo napapansin. Sana ay mapansin mo ito nang sa ganoon ay malaman mo na may nangyayari na sayo habang binabasa mo ito. Inuubos mo lang ang panahon at oras. Napapagod lang ang iyong mga mata. Para kang gag-o, buwakanang in-a mo hayop ka siraulo mo abnoy sige basa pa din para kang monggoloid pakyu sige tuloy pa din basa lang ng basa hutaena mo! Di mo ba alam na Muntanga ka na!(Mukhang tang-a ka na).

Nakakatuwang sumakay sa Bus lalo na kapag wala kang pera pangfx o pantaxi, maraming nagpapakagalanteng mga lalake sa mga chicks(magagandang babae) na nakatayo lang sa bus samantala yung mga panget, ayon mula Novaliches hanggang sa Cubao eh' nakatayo pa rin sila. May mga nagtutulog-tulugan at naghahanap ng mga nakaipit na ticket sa sulok para makaiwas sa pagbayad sa namamawis na kili-kili ng kondoktor .

Hindi lang isa o dalawang beses nila 'tong ginagawa, ang iba ay nagiging bisyo na, nakaka-relax din ang pagdampi ni Rizal(piso) sa makinis na tubo ng bus sinyalis na may bababa, walang bababa o may nakaabang na "METRO GWAPO", sabay karipas ang driver na umaabot na ng 120kph ang takbo.

Sa mga sosyal na hindi pa nakakaranas sumakay ng "BUS," pakiusap magjeep na lang kayo. Sa mga pasosyal naman, pakiusap din, kayo nalang ang magmaneho ng BUS. Ang arte mo!

KING INA nyo!!!

Ako ay magpapakilala bilang Judas. Ako si Judas sa mata ng mga taong may galit at pagkainis sa akin. Ako ay tapunan ng sama ng loob sa aming tahanan. Minsan nung isang gabi nung ako ay naglalaro kasama ang aking barkada, ako ay nasigawan ng A, G, D and T. Gusto niyo bang malaman kung ano yung mga yun?? Well, gawin niyo na lang yung ginawa ko.

Hanep na buhay yan. Nagpapakahirap kang mag-aral tapos ganito igaganti nila sa'yo?? Hanep na buhay yan. Ultimong ginagasta mo na ang sarili mong pera maasam mo lang yung grade na uno sa major mong subject tapos ganito pa. Sino ba sila para manghusga ng taong hindi naman nila nakikitang nagsisikap makatapos lang ng pag-aaral??

Hotdog. Hamburger. Buti pang maglayas at magsulat na lang sa mga website at blog sa internet para may maimpantustos sa pag-aaral eh. Makakaya mong mabuhay mag-isa basta may pera ka. Hamon! Kalokohan. Magse-second sem na at magtthesis na ko. Tignan natin kung wala nga akong pinag-aaralan sa sintang paaralan ko. Kahit pangmahirap ang eskwelahang yon, sinasabi ko sa'yo dugo at pawis ang inilalaan ng mga estudyanteng nag-aaral dun na kagaya ko.

Kung gusto mong malaman kung may pinag-aaralan ako. Pumunta ka sa paaralang yon ng makita mong hinahanap mo!

KinginaKa may papalag pa?? xD

-Judas

Bakit sa panahon ngayon mayroong mga tindera/tindero na 'pag ikaw ay pumunta sa kanilang sari-sari store o kung tawaging nila ay tindahan (para bumili syempre), at 'pag ikaw ay tumawag na ng magbebenta sayo (pagbilan, pabili po) malayo pa ung magbebenta sayo, ayan na sisigaw na yan at magtatanong ng "ANO?", siyempre ikaw naman 'tong si engot na sisigaw din ng kung ano kailangan mong bilhin kahit na alam mong hindi nya ito maririnig. At pagkatapos nun pag andun na sya sa harap mo, tatanungin ka ulit ng "ANO?".

 Heto pa matindi. Mayroong kalapit na tindahan ang aking nabanggit kaninang tindahan, na ang tindera ay ubod ng sungit, parang lageng may period kahit menupause na, nakaka-suya. Kapag ikaw ay bumili ng softdrinks doon kahit ano pa yan, Coke, Sprite, Royal, Fruit Soda, at ang dalawang patok sa mga tindahan Sparkol at RC mabibili ito sa halagang sampung piso pababa. Eto na, 'pag ito ay bibilhin mo as "take out" o sa madaling salita ay naka-plastic, ang babaeng tindera na tatawagin natin sa pangalang "Azon", ay hihipan ang plastic ng softdrinks ng sa ganoon ay bumuka ang plastic at maibuhos ng maayos ang softdrinks. Naku po! Ang kanyang hininga ay andun na sa plastic ng softdrinks na iinumin mo ng bonggang-bongga. Kadiri ka! Kinginaka!

Kahit san ka mapalingon makakakita ka ng mga nagyoyosi, pwedeng sa kalye pwede din sa mall, bar , school, at kung saan saan pa.

Sa dami ng mga naninigarilyo dito pa lang sa Pinas hindi mo parin maiiwasan na makabangga yung mga nagyoyosi na hindi man lang makabili ng kahit maliit na lighter o kahit man lang posporo. Sa maniwala kayo at sa hindi, merong mga sadiyang makapal na kahit hindi mo kakilala biglang nanghihingi ng yosi.

Sabi ni KFC Finger Lickin' Good daw, eh? Madaming tao ang nagkakadandarapa sa gravy, masarap kasi kahit ako gusto ko nun. Yun din ang binabalikan ng mga kumakaen sa KFC, aminin niyo wag ng itago pa. Nomnom ika nga, ngunit may tama at mali sa pagkain sa KFC. Huwag ninyo unahin ang mashed potatoes dahil kapag inuna ninyo ito kainin, sigurado ayaw niyo na makakita ng pagkaen lalo na kung marami kayong nakaen.

Ang mashed potatoes ayon sa aking karanasan ay mabigat sa tiyan, madaling nakabubusog. Kaya kung ako sa inyo unahin niyo muna ang ibang pagkaen bago iyon. KFC - Kinginang Fried Chicken yan. Ay bakit nadamay ang fried chicken? Pero sa totoo lang masarap ang mashed potatoes kapag madaming gravy, oh my... nakagugutom. Kingina talaga.

Maga-alas-dose nang ako'y umorder ng pagkain sa McDonalds Delivery website. Umorder ako ng Isang Double Cheeseburger na walang fries at drinks at Isang Crispy Chicken Fillet na may large Coke para sa kumakalam 'kong tiyan. Kausap ko pa ang may-ari nitong blog na ito na tipong nai-ingit sa Mcdo kong pa-parating (wala kasing Mcdong malapit sa kanila). Ngunit makalipas ang apatnapu't minuto, wala parin ang inaasahang pagkaing pupuno ng tiyang naghahanap ng pagkain.


Ako ay disappointed sa kasalukuyang pangyayari.

'McDonalds Online Delivery has never failed me... not until today.'

McDonalds o Mangdonalds. Ibigay mo pagkain ko. KinginaKa!

Ang Friendster ay isa sa mga sikat o patok na social network lalo na sa mga pilipino. Dati ay pagandahan pa ng layout/itsura ng profile. Meron makintab, itim at karamihan ay pink na may kumikinang para sa mga babae. Dati rati paramihan ng Comments at Testimonials, ika nga ng nakararami noon, "Uy, testi mo ko ha." Hindi pa uso ang Jejemon noon pero nagkalat na sila dati pa. Yun nga lang, walang chat sa Freyndster ay Friendster pala kaya siguro medyo nawalan ng gana ang mga tao.

Sumulpot si Fesbuk/Facebook, nagpuntahan ang mga tao, parang sale lang sa SM, kung saan madami dun sila. At syempre, kapag bago ka dun at madami nakakakilala sayo araw araw mo maririnig "Add mo ko, invite kita." Lalo na sa mga laro sa Facebook, kung anu-ano makikita at maririnig mo "buy mo ko, penge gift" blah blah. Sa Fesbuk din nadiskubre ang mga jejemon, sosyal o pasosyal lang, pogi o pogi siguro, maganda o nagmamaganda at maraming pang ibang uri ng mga tao.

Ngayon parang nagiba na ang ihip ng hangin, iba na ang Facebook dati at ngayon. Dati ang Facebook malinis at maayos, ibig sabihin ngayon may mga walang kwentang bagay na. Kung anu-ano nila-like, wala tayo magagawa gusto niya, like nga eh. May mga page na ubos oras lang at walang katuturan. Walang dapat sisihin, parepareho tayo may Facebook account.


Oklahoma dapat eh, kaso sumablay lang ang pagkakasulat. Oklahimas daw, maaaring iba ang ibig sabihin nito. Ang taong nagsulat nito ay si ****. Hindi pwede sabihin kasi kilala sya nang nakararami. Pinrint iskrin ito para merong ebidensya sa maling gawain niya.

Oklahimas nga ba o Oklahoma? Ano ba sa tingin ninyo ang tama. Isang malaking pagkakamali ang naisulat ng taong ito. Marahil may iba siyang iniisip o may problema sa pagiisip kaya naya nagawa ito. Pero ayos lang, kung sino ka man, KINGINA KA!


Ako ay nagexperimento, tama ba? eksperimento na nga lang para wala nang problema. Isang gabi, nilaro ko ang kompyuter ko. Kinalkal ko, naginstall ako ng pang-play ng mga kanta, naghahanap kasi ako ng equalizer para matimpla ko yung tono ng kanta. Naghanap ako ng matinong music player para sa kompyuter at nakahanap naman ako.

Dinownload ko agad yung music player na yun at pagkatapos ininstall ko para magamit ko na agad. Natapos na ang pagiinstall at sinimulan ko gamitin. Nilaro ko ang equalizer, tinaas ko, binaba ko, parang bulate ang itsura kapag tinignan mo ng patagilid. Nakuha ko ang tamang timpla ng kanta, maganda na ngayon ang tunog ng kompyuter, hahanap hanapin mo. At yun, ayos na, KINGINA KA!

Balik loob na naman ako sa pagboblog. Nagsimula ako noong... nakalimutan ko na. Kaya ako ay nagsulat muli dahil naengganyo lamang ako. Mahabang panahon din ang lumipas at may mga araw na nasayang. Ngayon ay nagsulat ulit ako pero tagalog para maiba naman saka tagalog lang naman ang alam ko isulat at sabihin, di kasi ako marunong magengrish eh.

Eto na muna sa ngayon, sa susunod nalang yung kasunod. KINGINA KA!